Chwastowisko warszawskie
Chwastowisko to fotoblog, który pokazuje i utrwala ślady spacerów Doroty po dzikiej stronie stolicy.
Jak pisze autorka:
Chwastowisko to w mieście każdy skrawek terenu zielonego, a chwastami są wszystkie dziko rosnące rośliny. Nie do pomyślenia jest bowiem, by zieleń trawników zaśmiecały białe główki koniczyn czy żółte koszyczki mniszków. Trzeba je kosić, kosić, kosić… jak najczęściej i najlepiej równo z gruntem. Dlaczego? Bo się rozmnożą. W czym by to miało przeszkadzać na terenie, gdzie brak upraw rolnych? Przekonującej odpowiedzi brak.
Moja przygoda z chwastami zaczęła się wiosną 2007 roku. Pewnego dnia w samym centrum miasta trafiłam na kompletnie dziki zakątek. Zachwyciłam się wówczas urodą polnych roślin i zapragnęłam ją utrwalać na zdjęciach. Z czasem dostrzegłam też barwność i różnorodność stworzeń zamieszkujących trawniki, parki i lasy.
W ostatnim czasie obserwuję ze smutkiem, że coraz mniej pozostaje w mieście enklaw, gdzie w spokoju może rozwijać się życie. Wiele miejsc, odwiedzonych przeze mnie w przeszłości, straciło już swój unikalny charakter. Ślad tamtej niepowtarzalnej atmosfery pozostał tylko na fotografiach.
Dorota zaprasza na wspólny spacer po dzikiej Warszawie. Po miejscach, które już nie istnieją i tych, które wciąż trwają na przekór ludzkim intencjom.
Chwastowisko Warszawskie
1. dostojka malinowiec (Argynnis paphia) z Ogrodu Krasińskich
3. omomiłki szare (Cantharis fusca) z Ogrodu Saskiego
2. włośnica sina (Setaria pumila) z Żoliborza
4. bodziszki łąkowe (Geranium pratense) z Parku Fosa i Stoki Cytadeli
6. chaber nadreński (Centaurea rhenana) z Placu Bankowego
5. lecicha pospolita (Orthetrum cancellatum) znad Kanału Czerniakowskiego
8. dzika część Parku Skaryszewskiego, wspaniałe miejsce, takie lubię najbardziej
7. pyrgun nazielny (Evarcha arcuata) z okolic Starego Miasta
9. żaby śmieszki (Pelophylax ridibundus) z biofiltra przy Kanale Czerniakowskim
